12.3.2 Verlenen van de vergunning

De vreemdeling die aan de voorwaarden voor een buitenschuldvergunning voldoet, wordt in het bezit gesteld van een reguliere verblijfsvergunning onder de beperking 'tijdelijke humanitaire gronden' (artikel 3.4, eerste lid, aanhef en onder p, Vreemdelingenbesluit). De arbeidsmarktaantekening op het verblijfsdocument is 'arbeid vrij toegestaan, tewerkstellingsvergunning niet vereist' (artikel 3.1, derde lid, aanhef en onder a, Voorschrift Vreemdelingen).

De buitenschuldvergunning wordt verleend voor de duur van één jaar (artikel 3.58, eerste lid, aanhef en onder q, Vreemdelingenbesluit). Daarna kan de buitenschuldvergunning met één jaar worden verlengd - met een maximum tot 5 jaar - waarna een verblijfsvergunning onbepaalde tijd (humanitair niet-tijdelijk) kan worden gevraagd. Een uitzondering hierop is de verblijfsvergunning voor een amv-er onder de 15 jaar waarvoor geen adequate opvang beschikbaar is (artikel 3.58, tweede lid Vb). In dat geval kan meteen een verblijfsvergunning bepaalde tijd voor de duur van 5 jaar worden verleend.

Voor de reguliere aanvraag tot verlenging van een buitenschuldvergunning moeten legeskosten worden betaald (artikel 3.34 van het Voorschrift Vreemdelingen).

De IND wijst de aanvraag tot het verlengen van de geldigheidsduur van de verblijfsvergunning af indien uit nieuwe informatie van de DT&V blijkt dat de vreemdeling alsnog kan terugkeren naar zijn land van herkomst of een ander land. Om diezelfde reden kan de buitenschuldvergunning ook worden ingetrokken.