11.2.2 Voorwaarden cliënten in de Dublinprocedure

De IND heeft in het beleid ten aanzien van de bedenktijd een uitzondering gemaakt voor asielzoekers op wie de Dublinverordening van toepassing is. Voorheen werd hen überhaupt geen bedenktijd gegund. Dit is echter veranderd na de uitspraak van het HvJ van 20 oktober 2022.^[7] Het Hof heeft bepaald dat ook personen die rechtmatig in de lidstaat verblijven in aanmerking komen voor bedenktijd. Volgens de IND komt sindsdien aan cliënten - op wie de Dublinprocedure van toepassing is - een bedenktijd toe van 30 dagen. Of dit onderscheid (30 dagen in plaats van drie maanden bedenktijd) gerechtvaardigd en juridisch houdbaar is, zal nog moeten blijken.

Ook voor het verlenen van een verblijfsvergunning heeft de IND een uitzondering gemaakt in het beleid voor cliënten op wie de Dublinprocedure van toepassing is. Aan hen wordt alleen een verblijfsvergunning verleend als het OM heeft laten weten dat de aanwezigheid van de cliënt in Nederland noodzakelijk is voor de opsporing en vervolging van mensenhandel. Dit is geregeld in artikel 3.48, eerste lid, aanhef en onder a, c of g, Vb.

Als de aangifte niet is gedaan binnen een termijn van drie maanden na het indienen van de eerste asielaanvraag in Nederland, kan de IND de aanvraag afwijzen zonder het bericht van het OM af te wachten. Wanneer je cliënt laat weten aangifte te willen doen van mensenhandel en geen aangifte heeft gedaan voorafgaand aan de overdracht, kan DT&V besluiten de overdracht naar de verantwoordelijke lidstaat doorgang te laten vinden. In dat geval zul je als advocaat rechtsmiddelen moeten indienen om de overdracht ter discussie te stellen. Denk aan een vovo in de Dublinprocedure in combinatie met een beroep op artikel 17 DV en/of een spoedige aangifte forceren of bij sepot rechtsmiddelen in te stellen tegen het besluit geen ambtshalve vergunning te verlenen.