4.3.2 Inhoud beroepschrift

Hebben we het over de inhoud, dan geldt zeker niet als norm ‘meer tekst vergroot de overtuigingskracht’; eerder het tegenovergestelde. Veel advocaten hebben een aantal standaard (inleidende) tekstblokjes. Veelal staat daarin dat het besluit niet deugdelijk is gemotiveerd, dat het onderzoek onvolledig is en dat de beschikking is geslagen in strijd met het Unierecht en artikel 3 EVRM. Ook wordt vaak hetgeen in de bestuurlijke fase is aangevoerd als herhaald en ingelast beschouwd.

Het zijn wellicht stuiptrekkingen uit het verleden, waar de advocaat (als gewoontedier) aan vasthoudt en die nog steeds een prettige eerste aanzet geven voor het schrijven van de verdere gronden. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat “het inlassen van datgene wat in de bestuurlijke fase naar voren is gebracht”, weinig tot geen nut heeft in de beroepsprocedure, waar de rechter ongemotiveerd aan voorbij kan gaan, tenzij er daadwerkelijk en concreet wordt gemotiveerd waarom in een voorkomend geval het inlassen van de stukken uit de bestuurlijke fase van belang is. Denk aan de situatie dat in het besluit is nagelaten in te gaan op standpunten die zijn ingebracht met de zienswijze of bij de correcties en aanvullingen.

De breed geformuleerde zin “dat het besluit niet deugdelijk is gemotiveerd, dat het onderzoek onvolledig is, dat de beschikking is geslagen in strijd met het Unierecht en artikel 3 EVRM”, is een ‘kapstokgrond’, waar je in een voorkomend geval op de zitting vrijwel alles nog onder kunt scharen. Maar deze dient meer als een redmiddel om eventuele laatste ingevingen naar voren te brengen die je als advocaat op de zitting hebt, dan een daadwerkelijke grond waar een rechter inhoudelijk wat mee zal doen.

Asielbeschikkingen hebben in de regel een vaste structuur en dienen enkele vaste onderdelen te bevatten. Als we de afwijzing op grond van artikel 31 als voorbeeld nemen, dan zal in de beschikking in de regel beginnen met wat er is besloten, waarna een procedure overzicht volgt, een korte uiteenzetting van de elementen van het verzoek, vervolgens het referentie kader van de verzoeker, een beoordeling van de elementen, een consequentie van de beoordeling (geloofwaardig of niet), de toets aan de vluchtelingen definitie, een 3 EVRM/ 15 Ri 2011/95/EU Kwalificatie richtlijn toets, een conclusie, een beoordeling van de ambtshalve toets aan artikel 8 EVRM en artikel 64 Vw om vervolgens de rechtsgevolgen te noemen en een rechtsmiddelen clausule. De structuur van het besluit is daarmee ook een goede basis voor de gronden van het beroep. Voor elk onderdeel kan aangegeven worden waarom het niet deugt en wat daarvan de consequentie moet zijn. Maar laat je daar niet door beperken! Het is ook mogelijk dat er gronden zijn die de structuur van het besluit overstijgen.

Juridische gronden dienen onderbouwd te worden met feiten en in de gronden moet de koppeling tussen de feiten uit het dossier en de juridische grondslag worden gemaakt. Dit maakt ook meteen duidelijk dat de feitenvaststelling van groot fundamenteel belang is. Als advocaat moet je controleren of de feitenvaststelling juist heeft plaatsgevonden of dat daar wat aan schort. De vervolgvraag is immers de kwalificatie vraag: moeten de vastgestelde feiten leiden tot bescherming of niet?